25 March 2009
Σιωπή Ομπάμα για τη γενοκτονία
Οργή των Αρμενίων, καθώς οι ΗΠΑ δεν ρισκάρουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία
«Υπάρχει ένα παλιό ρητό: πρέπει να αναγνωρίσουμε τη γενοκτονία, αλλά όχι αυτή τη χρονιά». Αυτό ήταν το σκωπτικό σχόλιο Αμερικανού βουλευτή για την απροθυμία του Μπαράκ Ομπάμα να στηρίξει το σχέδιο ψηφίσματος που κατατέθηκε στο Κογκρέσο για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, παρά τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Την ίδια ώρα, περισσότεροι από 30.000 Τούρκοι έχουν ήδη ζητήσει συγγνώμη.
«Αυτή η χρονιά», στην οποία αναφέρεται ο Αμερικανός βουλευτής Άνταμ Σκιφ, κρίνεται πολύ σημαντική από την κυβέρνηση Ομπάμα για τις σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα. Ο Αμερικανός πρόεδρος πρόκειται να επισκεφθεί την Τουρκία στις 6 και 7 Απριλίου, αναζητώντας έναν σύμμαχο στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε είναι να ανοίξει ένα μέτωπο γι΄ αυτό το ζήτημα. Αν και η τύχη του σχεδίου ψηφίσματος είναι αβέβαιη στο Κογκρέσο, η αντίδραση της τουρκικής διπλωματίας ήταν άμεση. «Βήματα που θα μπορούσαν να κάνουν τρίτες χώρες σε αυτό το ζήτημα δεν θα ωφελήσουν, αλλά θα βλάψουν τη διαδικασία διαλόγου ανάμεσα στην Τουρκία και την Αρμενία», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αλί Μπαμπακάν. Στο ίδιο πνεύμα και σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τις τουρκικές ανησυχίες, εκπρόσωπος του αμερικανικού Συμβουλίου για την Εθνική Ασφάλεια επισήμανε ότι μια δήλωση της κυβέρνησης Ομπάμα υπέρ της γενοκτονίας θα διατάρασσε την πρόοδο προς την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στην Άγκυρα και το Ερεβάν. «Αυτή τη στιγμή- σημείωσε ο Μάικλ Χάμερ- οι ΗΠΑ επικεντρώνονται στον τρόπο με τον οποίο θα βοηθήσουν τις δύο χώρες να συνεργαστούν».
Μια ακόμη προδοσία
Η κοινότητα των Αρμενίων στις ΗΠΑ δεν βλέπει παρά ακόμη μια προδοσία στη δήλωση του Αμερικανού αξιωματούχου. Το 2007, ανάλογο σχέδιο που επρόκειτο να κατατεθεί στο Κογκρέσο, αποσύρθηκε έπειτα από πιέσεις του Λευκού Οίκου και κορυφαίων μελών της κυβέρνησης Μπους. Για τους Αρμένιους της Αμερικής, ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν ο άνθρωπος που επιτέλους θα υποστήριζε τον αγώνα τους για την αναγνώριση της γενοκτονίας. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο τότε υποψήφιος των Δημοκρατικών είχε ταχθεί υπέρ της αναγνώρισης και αυτό που περίμεναν τα εκατομμύρια μέλη της αρμενικής κοινότητας ήταν μια επίσημη δήλωση αναγνώρισης μετά την εκλογή του στον Λευκό Οίκο- κατά προτίμηση στις 24 Απριλίου, ημέρα μνήμης του «μεγάλου κακού», όπως αποκαλούν τη γενοκτονία που υπέστησαν. Ανάλογες θέσεις είχαν πάρει ο αντιπρόεδρος Τζον Μπάιντεν και η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον.
Και για τους τρεις, όμως, τώρα προηγείται η realpolitik. Η πρώτη επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα σε μουσουλμανική χώρα θα γίνει στην Τουρκία και μετά το κλείσιμο των βάσεων σε κάποιες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, οι ΗΠΑ χρειάζονται το έδαφος της Τουρκίας για τον ανεφοδιασμό των δυνάμεών τους στο Αφγανιστάν. Επιπλέον, η Ουάσινγκτον προσδοκά στη βοήθεια της Άγκυρας στα πεδία του Ιράκ, του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, της Ρωσίας και της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή.
30.000 Τούρκοι έχουν ζητήσει συγγνώμη
ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ οποιαδήποτε αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων θεωρείται «προσβολή της τουρκικής ταυτότητας» και τιμωρείται σύμφωνα με σχετική διάταξη του ποινικού κώδικα. Κάποιοι, ωστόσο, τόλμησαν να ζητήσουν τη δική τους «συγγνώμη». «Η συνείδησή μου δεν μπορεί να δεχθεί ότι μένουμε αδιάφοροι στη Μεγάλη Καταστροφή που υπέστησαν οι Αρμένιοι το 1915 και την οποία αρνούμαστε. Συμμερίζομαι τα συναισθήματα, τον πόνο των Αρμενίων αδελφών μου και τους ζητώ συγγνώμη». Το απόσπασμα αυτό είναι από κείμενο που συνέταξαν από κοινού τέσσερις Τούρκοι διανοούμενοι τον Δεκέμβριο 2008 στην Κωνσταντινούπολη. Μέχρι σήμερα το έχουν υπογράψει περισσότεροι από 30.000 Τούρκοι, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για προσβολή της τουρκικής ταυτότητας, όπως ο νομπελίστας συγγραφέας Ορχάν Παμούκ και ο Αρμένιος δημοσιογράφος Χραντ Ντινκ. Η δολοφονία του Ντινκ, πριν από δύο χρόνια, ήταν το τραγικό γεγονός που πυροδότησε την αντίδραση. «Ο Χραντ μας άφησε μια αποστολή: να αγωνιστούμε εναντίον της ιστορικής αμνησίας, όπως έκανε ο ίδιος πληρώνοντας με τη ζωή του», δηλώνει στο περιοδικό «Νouvel Οbservateur» ο Αλί Μπαϊράμογλου, ένας από τους τέσσερις συντάκτες του κειμένου. Για τη διάσημη χορεύτρια Τζεϊνέπ Τανμπάι, που από την ημέρα της δολοφονίας του Ντινκ θέλει να ζητήσει δημοσίως συγγνώμη από τους Αρμενίους, οι 30.000 πολίτες που υπέγραψαν αποτελούν ένα πραγματικό κίνημα. Με τους συντρόφους της στην οργάνωση Ντιρ-Ντε, που μάχεται εναντίον του ρατσισμού και του εθνικισμού, ετοιμάζει ένα ταξίδι στο Ερεβάν απ΄ όπου σκοπεύει να αρχίσει μια εκστρατεία συγγνώμης. Μια άλλη οργάνωση νέων σχεδιάζει πορεία ειρήνης προς τα σύνορα με την Αρμενία.
Original post: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4507900
http://epontos.blogspot.com/2009/03/blog-post_7595.htmλ
18 March 2009
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΕΙ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Κατά την διάλεξη του στο Πανεπιστήμιο της Σιένας – Ιταλία τμήμα Κλασικών και Βυζαντινών σπουδών με θέμα : Το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ
ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΕΙ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ
Η διεύρυνση της Ευρώπης στα Νότιο Ανατολικά, στην Μικρά Ασία θέτει το ζήτημα της Ευρωπαϊκής ταυτότητας σε σχέση με το Βυζάντιο, την Ρωμανία.
Από την δεκαετία του 80’ προβλέποντας τις νέες συνθέσεις και νέες οσμώσεις, ονόμασα την νέα Πόλη ΡΩΜΑΝΙΑ. Θέτει το ζήτημα των θεμελίων, των πηγών του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, του Ελληνικού - Βυζαντινού υπόβαθρου της Ιταλικής και Ευρωπαϊκής Αναγέννησης. Των ανθρωπιστικών ιδεών και των πρωταγωνιστών που κυοφόρησαν και διαμόρφωσαν την ιδέα της Ευρώπης, την ταυτότητα της, των Πατέρων της.
Ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος είναι ένας από τους μεγάλους και πρώτους πατέρες της Ευρώπης.
Είναι αυτός που τροφοδότησε τις διαδικασίες που γέννησαν τον Έρασμο, τις Ακαδημίες, τις Βιβλιοθήκες, το μεγάλο κίνημα του Ουμανισμού, το δίκτυο των Ανθρωπιστών που είχε αυτόν ως δημιουργό.
Το πρώτο και ελάχιστο που οφείλει να κάνει η σημερινή Ευρώπη για να ανακτήσει, να ολοκληρώσει την ακρωτηριασμένη πολιτισμική – μορφωτική ταυτότητα της είναι ένα Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Σπουδών που θα έχει το όνομα του Βησσαρίωνος, του Δάσκαλου, ανάλογο του Έρασμου, του μαθητή.
Στους πολλούς στόχους αυτού του προγράμματος θα προβλέπεται η παροχή ειδικών υποτροφιών για την γνώση και καλλιέργεια της Ποντιακής γλώσσας στους νέους και νέες Ποντίους της περιφέρειας του Πόντου, της Τραπεζούντας. Της γενέτειρας Πόλις του Βησσαρίωνος στην οποία αφιέρωσε το γνωστό «Εγκώμιο».
Ως γνωστόν η ομιλούμενη από τους Εξισλαμισμένους Ποντίους γλώσσα είναι η πλησιέστερη προς την Αρχαία Ελληνική ομιλούμενη σήμερα γλώσσα. Η γλώσσα αυτή πρέπει να προστατευθεί αντί να δολοφονείται από τους Πολιτικούς, Στρατιωτικούς και Θρησκευτικούς Θεσμούς της Άγκυρας.
Αποτελεί μια από τις πλέον λαμπερές ιστορικές Ευρωπαϊκές ψηφίδες της Ευρώπης που οικοδομούμε.
Η χώρα την οποία υποχρεώνει η ιστορία να συμβάλει στην επιστροφή αυτού του μεγάλου Έλληνα και Ευρωπαίου ανθρωπιστή στο σύγχρονο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι είναι η Ιταλία. Η Ιταλία οφείλει πολλά στον Βησσαρίωνα. Η Ελλάδα επίσης του οφείλει πολλά αλλά δεν το ξέρει.
Η πρώτη πράξη θα ήταν η ονομασία της Πλατείας των Αγίων Αποστόλων στο κέντρο της Ρώμης σε πλατεία Αγίων Αποστόλων – Βησσαρίωνος. Πολλά σχεδιαγράμματα της πλατείας σύγχρονα του Βησσαρίωνα και μεταγενέστερα την αποκαλούν με την Αρχαιοελληνική λέξη PLATEA που έχει την συνέχεια της στα Ποντιακά αιώνες μετά. Πάμε Σην ΠΛΑΤΕΑΝ λένε ακόμη σήμερα οι Πόντιοι στην Τραπεζούντα.
Την Πόλη της Φιλοκαλίας όπως την περιγράφει ο Βησσαρίων.
International Association of Genocide Scholars Letter to President Obama
March 7, 2009
Dear President Obama:
We write this open letter to you as the leading international organization of scholars who study genocide. As April approaches, we urge you to “refer to the mass slaughter of Armenians as genocide in your commemorative statement,” as you urged President George W. Bush to do in a letter dated March 18, 2005.
On January 19, 2008 you voiced your conviction “that the Armenian Genocide is not an allegation, a personal opinion, or a point of view, but rather a widely documented fact supported by an overwhelming body of historical evidence.” We hope that you will be able to affirm that conviction this April.
We are confident that you know and value the historical record on the Armenian Genocide, but want to underscore that this human rights history was a watershed for the modern age because:
1) it was the template for all modern genocide --Adolph Hitler was so impressed with the Turkish extermination of the Armenians that it figured in his own genocidal plans, as he exhorted his military advisors in 1939, “who today, after all, remembers the annihilation of the Armenians?”;
2) Raphael Lemkin, who created the concept of genocide as a crime of international law, did so in large part on the basis of what happened to the Armenians in 1915;
3) the 94-year denial of the Armenian Genocide has emboldened perpetrators ever since;
4) American efforts to rescue the Armenians from massacre from the 1890s through the 1920s set the stage for the modern era of human rights activism, and is a proud and important chapter in U. S. history.
We are concerned that Turkey’s lobbying efforts, which are now in full force, will lead to a repetition of the H. Res. 106 debacle of late 2007, when the President, as usual, got the resolution blocked from a House vote. A merely symbolic commemorative resolution, which looked like it would pass in the House, was subverted by unethical pressure, coercion, and cajoling by Turkey, a member of NATO and home of an important airbase. The intellectual freedom of our country cannot be held hostage by a foreign government, particularly by one with the worst human rights record in NATO. Twenty other nations, including NATO members France, Poland, Greece, and Germany, have disregarded Turkey’s coercion, issued commemorative statements, and proven that Turkey’s threats are nothing more than threats.
By acknowledging the Armenian Genocide, you would demonstrate that you
are that “leader” you referred to on January 19, 2008, who “speaks truthfully about the Armenian Genocide and responds forcefully to all genocides.” You would signal a new chapter in U.S. diplomacy. You would also honor the truth of our own valiant history, which saw brave and selfless Foreign Service Officers risk their lives rescuing Armenians during the Genocide and compiling the more than 40,000 pages of documentation now housed in the National Archives.
Turkey’s call for an “historical commission” to study the events of 1915 is an attempt to put genocide deniers on an equal level with genuine scholars. The IAGS passed a resolution in 1997 unanimously recognizing the Ottoman massacres of Armenians as genocide. Turkey’s latest proposal for an “historical commission” is just another red herring of denial drawn across the bloody scent of the Armenian genocide.
Hayk Demoyan, Director of the Armenian Genocide Museum & Institute in the Republic of Armenia, recently wrote: “International activism for the recognition of the Armenian genocide would be regarded as a humanitarian rather than a political act, the culmination of which is targeting the global prevention of new crimes against humanity. This is the highest value for humankind, much higher than any strategic partnership.”
We believe that acknowledgments of the Armenian Genocide are an important step toward ending the final stage of every genocide, denial, which continues to inflict suffering on the group that has been victimized—an inhuman assault on memory perpetrated by the Turkish government for more than 90 years.
We also believe that it is in the interest of the Turkish people and their future as participants in international, democratic discourse to acknowledge the responsibility of a previous government for the genocide of the Armenian people, just as the German government and people have done in the case of the Holocaust. Over the past decade a growing number of Turkish scholars, writers, intellectuals, and publishers have been risking imprisonment and assassination to tell the truth about the Armenian Genocide. They understand that facing and accepting the history of one’s country, however dark, is an essential part of growing a healthy democracy.
We believe that security and historical truth are not in conflict, and it is in the interest of the United States to support the principles of human rights that are at the core of American democracy.
Sincerely,
Gregory Stanton, President
International Association of Genocide Scholars
http://www.anca.org/assets/graphics/2009/agr09/iags_obama_030709.pdf
Dear President Obama:
We write this open letter to you as the leading international organization of scholars who study genocide. As April approaches, we urge you to “refer to the mass slaughter of Armenians as genocide in your commemorative statement,” as you urged President George W. Bush to do in a letter dated March 18, 2005.
On January 19, 2008 you voiced your conviction “that the Armenian Genocide is not an allegation, a personal opinion, or a point of view, but rather a widely documented fact supported by an overwhelming body of historical evidence.” We hope that you will be able to affirm that conviction this April.
We are confident that you know and value the historical record on the Armenian Genocide, but want to underscore that this human rights history was a watershed for the modern age because:
1) it was the template for all modern genocide --Adolph Hitler was so impressed with the Turkish extermination of the Armenians that it figured in his own genocidal plans, as he exhorted his military advisors in 1939, “who today, after all, remembers the annihilation of the Armenians?”;
2) Raphael Lemkin, who created the concept of genocide as a crime of international law, did so in large part on the basis of what happened to the Armenians in 1915;
3) the 94-year denial of the Armenian Genocide has emboldened perpetrators ever since;
4) American efforts to rescue the Armenians from massacre from the 1890s through the 1920s set the stage for the modern era of human rights activism, and is a proud and important chapter in U. S. history.
We are concerned that Turkey’s lobbying efforts, which are now in full force, will lead to a repetition of the H. Res. 106 debacle of late 2007, when the President, as usual, got the resolution blocked from a House vote. A merely symbolic commemorative resolution, which looked like it would pass in the House, was subverted by unethical pressure, coercion, and cajoling by Turkey, a member of NATO and home of an important airbase. The intellectual freedom of our country cannot be held hostage by a foreign government, particularly by one with the worst human rights record in NATO. Twenty other nations, including NATO members France, Poland, Greece, and Germany, have disregarded Turkey’s coercion, issued commemorative statements, and proven that Turkey’s threats are nothing more than threats.
By acknowledging the Armenian Genocide, you would demonstrate that you
are that “leader” you referred to on January 19, 2008, who “speaks truthfully about the Armenian Genocide and responds forcefully to all genocides.” You would signal a new chapter in U.S. diplomacy. You would also honor the truth of our own valiant history, which saw brave and selfless Foreign Service Officers risk their lives rescuing Armenians during the Genocide and compiling the more than 40,000 pages of documentation now housed in the National Archives.
Turkey’s call for an “historical commission” to study the events of 1915 is an attempt to put genocide deniers on an equal level with genuine scholars. The IAGS passed a resolution in 1997 unanimously recognizing the Ottoman massacres of Armenians as genocide. Turkey’s latest proposal for an “historical commission” is just another red herring of denial drawn across the bloody scent of the Armenian genocide.
Hayk Demoyan, Director of the Armenian Genocide Museum & Institute in the Republic of Armenia, recently wrote: “International activism for the recognition of the Armenian genocide would be regarded as a humanitarian rather than a political act, the culmination of which is targeting the global prevention of new crimes against humanity. This is the highest value for humankind, much higher than any strategic partnership.”
We believe that acknowledgments of the Armenian Genocide are an important step toward ending the final stage of every genocide, denial, which continues to inflict suffering on the group that has been victimized—an inhuman assault on memory perpetrated by the Turkish government for more than 90 years.
We also believe that it is in the interest of the Turkish people and their future as participants in international, democratic discourse to acknowledge the responsibility of a previous government for the genocide of the Armenian people, just as the German government and people have done in the case of the Holocaust. Over the past decade a growing number of Turkish scholars, writers, intellectuals, and publishers have been risking imprisonment and assassination to tell the truth about the Armenian Genocide. They understand that facing and accepting the history of one’s country, however dark, is an essential part of growing a healthy democracy.
We believe that security and historical truth are not in conflict, and it is in the interest of the United States to support the principles of human rights that are at the core of American democracy.
Sincerely,
Gregory Stanton, President
International Association of Genocide Scholars
http://www.anca.org/assets/graphics/2009/agr09/iags_obama_030709.pdf
Aspetti della questione pontica - Martedì 10 marzo 2009
MICHALIS CHARALAMBIDIS
Conferenza di Michalis Charalampidis
introduce Silvia Ronchey
ore 14, aula 450 San Niccolò
Tutti gli interessati sono invitati a partecipare.
Durante la sua conferenza tenuta il 10.03.09 al Universita di Siena
(Studi classici e Bizantini)
Tema: La questione Pontiaca oggi
UN PROGRAMMA DI STUDI EUROPEO CHE AVRA IL NOME DI BESSARIONE
PIAZZA DI S. APOSTOLI – BESSARIONE NEL CENTRO DI ROMA
L’ alargamento del Europa nel Sud – Est e nella Asia Minore mette la questione della identita Europea in relazione al Bizanzio – La Rωmania. L’ impero di Costantinopoli si chiamava Rωmania (il nome Bizanzio e una creazione del 18o secolo).
Negli anni ’80 prevedendo queste nuove sintesi e nuove osmosi ho chiamato la nuova citta che si doveva costruire nella Tracia, nel Nord della Grecia, RΩMANIA. Il politecnico di Milano si e interessato di questo progetto.
L’ allargamento mette la questione delle fonti, delle fondamenta della civilta Europea. Del sottofondo Ellenico – Bizantino del Rinascimento Italiano e Europeo. Delle idée umaniste ma anche dei protagonisti dei Padri Umanisti del Europa che hanno fecondato e formato l’ idea del Europa, la sua identita.
Bessarione di Trebizonte e uno dei primi e grandi padri del Europa. E’ lui che ha alimentato le procedure che hanno partorito Erasmo.
Il primo e minimo atto nel quale deve procedere l’ Europa attuale per riconquistare, completare la sua identita culturale e formare un programma Europeo di Studi che avra il suo nome. Il nome del maestro analogo, simile al programma Erasmo che ha il nome del allievo.
Negli molteplici obiettivi di questo programma si provedera la concessione di Borse di Studio per la coltivazione e sviluppo della lingua Pontiaca agli giovani studenti della regione del Ponto nella citta di Trebizonte. La citta natale di Bessarione nella qualle ha dedicato il suo scritto Elogio – “Engomion a Trebizonte”.
E noto che la lingua Pontiaca parlata dagli islamizati pontiani nel Ponto oggi e’ la lingua piu vicina al Greco antico parlata oggi. Questa lingua deve essere proteta invece di essere assassinata dalle istituzioni politicomilitari e religiose islamiche del Ancara.
Rappresenta una delle tessere storiche Europee piu brilanti dell’ Europa che stiamo costruendo.
Il ruolo della citta storica di Trebizonte nel nuovo secolo deve essere la coltivazione della cultura e no un guidato – progettato laboratorio di violenza che produce killer come quello di Andrea Santoro tre anni fa e del giornalista Armeno dopo.
Il paese il quale la storia obliga di contribuire al ritorno di questo grande Greco e Europeo Umanista nel odierno processo di creazione Europea e’ l’ Italia. L’ Italia deve molto a Bessarione. La Grecia pure gli deve molto ma non lo sa.
La prima prassi di questo riconoscimento sarebbe la nominazione della piazza S. Apostoli al centro di Roma Piazza S. Apostoli – Bessarione. Molti schemi grafici della piazza contemporanei di Bessarione e in seguito la nominano con il termine antico Hellenico PLATEA. Una parola che ha la sua continuita nella lingua Pontiaca secoli dopo. Andiamo nella PLATEA dicono ancora oggi I Pontiaci che vivono in Trebizonte. La citta della FILOKALIA (amore per la bellezza) come la descriveva Bessarione.
Conferenza di Michalis Charalampidis
introduce Silvia Ronchey
ore 14, aula 450 San Niccolò
Tutti gli interessati sono invitati a partecipare.
Durante la sua conferenza tenuta il 10.03.09 al Universita di Siena
(Studi classici e Bizantini)
Tema: La questione Pontiaca oggi
UN PROGRAMMA DI STUDI EUROPEO CHE AVRA IL NOME DI BESSARIONE
PIAZZA DI S. APOSTOLI – BESSARIONE NEL CENTRO DI ROMA
L’ alargamento del Europa nel Sud – Est e nella Asia Minore mette la questione della identita Europea in relazione al Bizanzio – La Rωmania. L’ impero di Costantinopoli si chiamava Rωmania (il nome Bizanzio e una creazione del 18o secolo).
Negli anni ’80 prevedendo queste nuove sintesi e nuove osmosi ho chiamato la nuova citta che si doveva costruire nella Tracia, nel Nord della Grecia, RΩMANIA. Il politecnico di Milano si e interessato di questo progetto.
L’ allargamento mette la questione delle fonti, delle fondamenta della civilta Europea. Del sottofondo Ellenico – Bizantino del Rinascimento Italiano e Europeo. Delle idée umaniste ma anche dei protagonisti dei Padri Umanisti del Europa che hanno fecondato e formato l’ idea del Europa, la sua identita.
Bessarione di Trebizonte e uno dei primi e grandi padri del Europa. E’ lui che ha alimentato le procedure che hanno partorito Erasmo.
Il primo e minimo atto nel quale deve procedere l’ Europa attuale per riconquistare, completare la sua identita culturale e formare un programma Europeo di Studi che avra il suo nome. Il nome del maestro analogo, simile al programma Erasmo che ha il nome del allievo.
Negli molteplici obiettivi di questo programma si provedera la concessione di Borse di Studio per la coltivazione e sviluppo della lingua Pontiaca agli giovani studenti della regione del Ponto nella citta di Trebizonte. La citta natale di Bessarione nella qualle ha dedicato il suo scritto Elogio – “Engomion a Trebizonte”.
E noto che la lingua Pontiaca parlata dagli islamizati pontiani nel Ponto oggi e’ la lingua piu vicina al Greco antico parlata oggi. Questa lingua deve essere proteta invece di essere assassinata dalle istituzioni politicomilitari e religiose islamiche del Ancara.
Rappresenta una delle tessere storiche Europee piu brilanti dell’ Europa che stiamo costruendo.
Il ruolo della citta storica di Trebizonte nel nuovo secolo deve essere la coltivazione della cultura e no un guidato – progettato laboratorio di violenza che produce killer come quello di Andrea Santoro tre anni fa e del giornalista Armeno dopo.
Il paese il quale la storia obliga di contribuire al ritorno di questo grande Greco e Europeo Umanista nel odierno processo di creazione Europea e’ l’ Italia. L’ Italia deve molto a Bessarione. La Grecia pure gli deve molto ma non lo sa.
La prima prassi di questo riconoscimento sarebbe la nominazione della piazza S. Apostoli al centro di Roma Piazza S. Apostoli – Bessarione. Molti schemi grafici della piazza contemporanei di Bessarione e in seguito la nominano con il termine antico Hellenico PLATEA. Una parola che ha la sua continuita nella lingua Pontiaca secoli dopo. Andiamo nella PLATEA dicono ancora oggi I Pontiaci che vivono in Trebizonte. La citta della FILOKALIA (amore per la bellezza) come la descriveva Bessarione.
10 February 2009
Στα Χνάρια των Κομνηνών
Επιτρέψτε μου να σας προτείνω το καινούργιο βιβλίο της Μαρίας Μαυρίδου – Καλούδη με τίτλο «Στα Χνάρια των Κομνηνών», Εκδόσεις Ερωδιός. Είναι Ιστορικό Μυθιστόρημα, αφιερωμένο στους εκ Κερασούντας του Πόντου παππούδες της, διανθισμένο με ποντιακούς διαλόγους και αναφέρεται στον ξεριζωμό και την γενοκτονία των ποντίων, στα βάσανα τους και στην νέα αρχή που έκαναν, όσοι κατάφεραν να γλιτώσουν από την χατζάρα του τούρκου.
Ένα βιβλίο που ΟΛΟΙ πρέπει να διαβάσουμε και να στηρίξουμε.
Για να θυμούνται οι παλιοί, και να γνωρίζουν οι νέοι!
Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΠΕΡΑΣΕ, ΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ…
Με εκτίμηση,
Όλγα Κοσμίδου,
Ακαδημαϊκός Δόκτωρ Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνιών
…Έσκυψες και με δέος γέμισες τη χούφτα σου
με χώμα από την αυλή σου.
Το έβαλες στο ποτισμένο από τα δάκρυά σου μαντίλι,
και το έκρυψες στον κόρφο σου,
στο μέρος της καρδιάς,
πεπεισμένος ότι έκρυψες ένα πουγκί ατόφιο χρυσάφι.
Γέμισες και τις τσέπες σου
με πέντε βούρας λεπτουκάρε όλο και όλο,
και τράβηξες για το δρόμο της προσφυγιάς.
Αργότερα, στα καινούργια χώματα,
ξετύλιξες το μαντίλι, το ξαναπότισες με δάκρυα και
το εναπόθεσες ευλαβικά στη γη.
Το χώμα στο φως του ήλιου λαμπύρισε, σαν χρυσάφι.
Το ανακάτεψες με την καινούργια σου πατρίδα
και το ζύμωσες με το απόσταγμα της ψυχής σου.
«Θα βυθίσω μια χούφτα φουντούκια που κατάφερα
και έφερα μαζί μου», μονολόγησες.
«Με μαγιά το χώμα της Πατρίδας μου,
θα βλαστήσουν, θα γίνουν δέντρο.
Όταν όμως το δέντρο βγάλει ρίζες βαθιές,
τότε θα έχω κι εγώ ριζώσει για πάντα εδώ.
Τότε θα μείνει για πάντα, μαρμαρωμένος ο βασιλιάς,! ».
Το δεντράκι μεγάλωσε και ρίζωσε βαθιά και
το πήρες απόφαση πως την πατρίδα σου,
ποτέ ξανά δε θα την έβλεπες.
Ύστερα, αρκετά νωρίς, ήρθε ο χάρος και σου έκανε το χατίρι να σε πάει εκεί που η ζωή δεν μπόρεσε.
Στην πολυαγαπημένη σου Κερασούντα.
Παππού, αναπαύσου εν ειρήνη.
Το δέντρο που φύτεψες άπλωσε ρίζες βαθιές
και πέταξε κλώνους πολλούς,
γιατί συνεχίζουμε να το ποτίζουμε εμείς, οι απόγονοί σου.
Μαρίας Μαυρίδου – Καλούδη, «Στα Χνάρια των Κομνηνών», Εκδόσεις Ερωδιός
Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο Αριστοτέλειο
Ερμού 61
54623 Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310 282 782
Φαξ: 2310 240 331
Facebook Page
04 February 2009
Panagia Soumela Boston Annual Dance
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΒΟΣΤΩΝΗΣ"
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 8:00 μ.μ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2009
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ROSLINDALE - ΒΟΣΤΩΝΗ
ΠΛΑΙΣΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ:
ΑΠΑΖΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΡΟΥΣΤΑ
ΑΠΑΖΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΠΛΗΚΤΡΑ
ΠΕΣΙΡΙΔΗΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ - ΛΥΡΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΠΕΤΡΙΔΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ - ΛΥΡΑ, ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ
ΤΙΚΤΑΠΑΝΙΔΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ - ΛΥΡΑ
ΦΕΤΦΑΤΣΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΛΥΡΑ, ΓΑΒΑΛ, ΤΟΥΛΟΥΜ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ:
ΑΠΑΖΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΑΠΑΖΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ STEVE
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΠΕΣΙΡΙΔΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΤΟ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΒΟΣΤΩΝΗΣ
03 February 2009
Major American-Jewish Organizations may no Longer Back Turkey in Congress
Ο εκδότης αρμενικής καταγωγής Harut Sassounian γράφει για τις σχέσεις αναμεταξύ το Ισραήλ, τις ευραιοαμερικανικές οργανώσεις και το λόμπυ των Τούρκων στην Ουάσιγκτον. Για χρόνια το τουρκικό λόμπυ είχε μόνο την υποστήριξη του Ισραήλ και του ευραϊκού λόμπυ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τι σημαίνει αυτό για τν αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας πλέον; Ενα άρθρο από την σελίδα Huffington Post της ελληνοαμερικανίδας Arianna Stassinopoulos Huffington.
From The Huffington Post January 29, 2009
There are serious indications that Israel and American-Jewish organizations are no longer willing to support Turkey's lobbying efforts in Washington.
The dispute between the two strategic allies began with Turkish Prime Minister Recep Erdogan harshly denouncing Israel's incursion into Gaza and accusing the Jewish state of committing crimes against humanity. He suggested that Israel be barred from the United Nations as mass demonstrations were held throughout Turkey with banners that read: "Gaza will be a grave for Israel" and "Put Israel on trial for war crimes." Israel's Consul General in Istanbul, Mordehai Amihai, told Milliyet that the consulate received hundreds of anti-Semitic e-mails every day during the fighting in Gaza.
Initially, Israeli officials expressed their displeasure through diplomatic channels. But as the anti-Israel rhetoric intensified, Israel's Deputy Foreign Minister publicly warned Turkey that Tel Aviv might retaliate by acknowledging the Armenian Genocide. Last week, Israel's Prime Minister Olmert invited the leaders of France, Britain, Germany, Italy, Spain and the Czech Republic to dinner in Jerusalem after their summit meeting in nearby Egypt. Significantly, Turkey's President Abdullah Gul, who also had attended the summit, was excluded from the dinner.
American-Jewish organizations, which had for years supported Turkey's denialist agenda on the Armenian Genocide in the U.S. Congress, were highly incensed by the Turkish condemnations of Israel. The American Jewish Committee sent a letter to Erdogan on January 8, to express its "grave concern over recent official statements" by Turkey's Prime Minister and Foreign Minister. On January 21, a second letter was sent to Erdogan, this time signed by five leading American-Jewish organizations, expressing their "profound concern over the current wave of anti-Semitic manifestations in Turkey."
In their joint letter, the American Jewish Committee, Anti-Defamation League, B'nai B'rith International, Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations, and Jewish Institute for National Security Affairs complained about "gravely distressing" recent incidents: "Protestors besieging the Israeli Consulate in Istanbul have expressed their hatred of Jews. Billboards around Istanbul are full of anti-Jewish propaganda posters. The door of a Jewish-owned shop near Istanbul University was covered with a poster that said, 'Do not buy from here, since this shop is owned by a Jew.' The defacing of an Izmir synagogue has brought about the temporary closure of all but one of that city's synagogues." The American-Jewish groups also stated that the Jewish community in Turkey feels "besieged and threatened. A connection is clearly perceived between the inflammatory denunciation of Israel by Turkish officials and the rise of anti-Semitism."
Ironically, Abraham Foxman, ADL's National Director, who is now complaining to Prime Minister Erdogan about anti-Semitism in Turkey, had presented a prestigious award to him in 2005. Foxman conveniently overlooked the fact that four days before he gave that award to Erdogan, the Middle East Media Research Institute, based on a report from Hurriyet, revealed that Erdogan in 1974 had written, directed and played the lead role in a play called "Maskomya," an acronym for the triple "evils" of Masons, Komunists (Communists), and Yahudis (Jews).
Having given Erdogan one of ADL's highest awards, Foxman must have been shocked by the Turkish Prime Minister's recent criticisms of Israel. Foxman told Milliyet last week: "Turkey was our friend. We were friends. I still can't believe it. I am very sad and confused. The Jews in Turkey are threatened.... They feel encircled.... The Prime Minister spoke very harshly. We were friends. How did we come to this situation?" Jacob Isaacson, an official of the American Jewish Committee, was also unhappy with the Turkish reaction. "Once you start poisoning the well, you do not know where it leads," he said. Moreover, an unnamed American-Jewish leader was quoted as saying: "This time, we are going to face great difficulty. In the past, we defended the Turkish position, not only because Turkey was right, but also because we were friends." Yet another American-Jewish official, washing his hands from further involvement in Turkey's lobbying efforts on the Armenian Genocide, told Milliyet: "Count us completely out of this problem. We don't believe Congress should deal with it. Let Armenia and Turkey resolve it between them."
In another indication of diminishing support for Turkey among Jewish circles, Prof. Benjamin Yafet advised this writer that he had "very reliable information that all major American Jewish organizations are now fed up with Turkey and are ready to support the Armenian Genocide resolution."
It appears that this time around Israel and American-Jewish organizations will not be as forgiving as they have been in the past, in the face of persistent and vicious anti-Semitic attacks emanating from Turkey. After the loss of lobbying support from American-Jews, Pres. Obama's election, and Democratic majorities in both houses of Congress, Turkey is expected to have great difficulty in the coming months to block a renewed attempt to pass a congressional resolution on the Armenian Genocide. Faruk Logoglu, Turkey's former Ambassador to Washington, should know! He told Milliyet: "The Jewish lobby is the strongest in the United States and the only one supporting Turkey. Therefore, the letter of disappointment sent to Erdogan [by 5 Jewish groups] is of great importance."
From The Huffington Post January 29, 2009
There are serious indications that Israel and American-Jewish organizations are no longer willing to support Turkey's lobbying efforts in Washington.
The dispute between the two strategic allies began with Turkish Prime Minister Recep Erdogan harshly denouncing Israel's incursion into Gaza and accusing the Jewish state of committing crimes against humanity. He suggested that Israel be barred from the United Nations as mass demonstrations were held throughout Turkey with banners that read: "Gaza will be a grave for Israel" and "Put Israel on trial for war crimes." Israel's Consul General in Istanbul, Mordehai Amihai, told Milliyet that the consulate received hundreds of anti-Semitic e-mails every day during the fighting in Gaza.
Initially, Israeli officials expressed their displeasure through diplomatic channels. But as the anti-Israel rhetoric intensified, Israel's Deputy Foreign Minister publicly warned Turkey that Tel Aviv might retaliate by acknowledging the Armenian Genocide. Last week, Israel's Prime Minister Olmert invited the leaders of France, Britain, Germany, Italy, Spain and the Czech Republic to dinner in Jerusalem after their summit meeting in nearby Egypt. Significantly, Turkey's President Abdullah Gul, who also had attended the summit, was excluded from the dinner.
American-Jewish organizations, which had for years supported Turkey's denialist agenda on the Armenian Genocide in the U.S. Congress, were highly incensed by the Turkish condemnations of Israel. The American Jewish Committee sent a letter to Erdogan on January 8, to express its "grave concern over recent official statements" by Turkey's Prime Minister and Foreign Minister. On January 21, a second letter was sent to Erdogan, this time signed by five leading American-Jewish organizations, expressing their "profound concern over the current wave of anti-Semitic manifestations in Turkey."
In their joint letter, the American Jewish Committee, Anti-Defamation League, B'nai B'rith International, Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations, and Jewish Institute for National Security Affairs complained about "gravely distressing" recent incidents: "Protestors besieging the Israeli Consulate in Istanbul have expressed their hatred of Jews. Billboards around Istanbul are full of anti-Jewish propaganda posters. The door of a Jewish-owned shop near Istanbul University was covered with a poster that said, 'Do not buy from here, since this shop is owned by a Jew.' The defacing of an Izmir synagogue has brought about the temporary closure of all but one of that city's synagogues." The American-Jewish groups also stated that the Jewish community in Turkey feels "besieged and threatened. A connection is clearly perceived between the inflammatory denunciation of Israel by Turkish officials and the rise of anti-Semitism."
Ironically, Abraham Foxman, ADL's National Director, who is now complaining to Prime Minister Erdogan about anti-Semitism in Turkey, had presented a prestigious award to him in 2005. Foxman conveniently overlooked the fact that four days before he gave that award to Erdogan, the Middle East Media Research Institute, based on a report from Hurriyet, revealed that Erdogan in 1974 had written, directed and played the lead role in a play called "Maskomya," an acronym for the triple "evils" of Masons, Komunists (Communists), and Yahudis (Jews).
Having given Erdogan one of ADL's highest awards, Foxman must have been shocked by the Turkish Prime Minister's recent criticisms of Israel. Foxman told Milliyet last week: "Turkey was our friend. We were friends. I still can't believe it. I am very sad and confused. The Jews in Turkey are threatened.... They feel encircled.... The Prime Minister spoke very harshly. We were friends. How did we come to this situation?" Jacob Isaacson, an official of the American Jewish Committee, was also unhappy with the Turkish reaction. "Once you start poisoning the well, you do not know where it leads," he said. Moreover, an unnamed American-Jewish leader was quoted as saying: "This time, we are going to face great difficulty. In the past, we defended the Turkish position, not only because Turkey was right, but also because we were friends." Yet another American-Jewish official, washing his hands from further involvement in Turkey's lobbying efforts on the Armenian Genocide, told Milliyet: "Count us completely out of this problem. We don't believe Congress should deal with it. Let Armenia and Turkey resolve it between them."
In another indication of diminishing support for Turkey among Jewish circles, Prof. Benjamin Yafet advised this writer that he had "very reliable information that all major American Jewish organizations are now fed up with Turkey and are ready to support the Armenian Genocide resolution."
It appears that this time around Israel and American-Jewish organizations will not be as forgiving as they have been in the past, in the face of persistent and vicious anti-Semitic attacks emanating from Turkey. After the loss of lobbying support from American-Jews, Pres. Obama's election, and Democratic majorities in both houses of Congress, Turkey is expected to have great difficulty in the coming months to block a renewed attempt to pass a congressional resolution on the Armenian Genocide. Faruk Logoglu, Turkey's former Ambassador to Washington, should know! He told Milliyet: "The Jewish lobby is the strongest in the United States and the only one supporting Turkey. Therefore, the letter of disappointment sent to Erdogan [by 5 Jewish groups] is of great importance."
30 January 2009
Σερβετάς - Ανέκδοτο - Ράδιο Τραπεζούντα!
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Γιάννη Σερβετά για την διαφήμιση που μας έκανε!
Αν και το έκτακτο δελτίο ειδήσεων ήτανε μαϊμού!
Τον ευχόμαστε να συνεχίσει να μας κάνει να γελάμε!
28 January 2009
24 January 2009
FACEBOOK ΠΟΝΤΙΟΙ
Εχουν περάσει 15 μήνες από τότε που έγινα κι εγώ μέλος του μεγάλου διαδικτυακού κόμβου Facebook. Ετσι λοιπόν μπήκα δειλά μετά από πρόσκληση μιας ξαδέλφης μου χωρίς να πιίστευα ποτέ τι θα βλέπανε τα μάτια μου τους επόμενους μήνες.
Θα μου επιτρέψετε λιγάκι να «αναστορώ τα παλαιά...»...
Οταν πριν από 15 χρόνια περίπου αγόρασα τον πρώτο μου υπολογιστή ανακαλύπτοντας το χόρο του chat, δύσκολα βρήκα αυτούς που ήθελα: τους δικούς μου, τους Ποντίους. Τότε με το America Online είχες την δυνατότητα να μιλήσεις με όλη την Αμερική και τον Καναδά. Βρήκα ένα πατριώτη τυχαία και λέγαμε τα δικά μας. Ο ένας έγινε δύο, και οι δυο γίνανε δέκα. Μετρημένοι στα δάχτυλα ήμασταν. Και η χαρα μας; απερίγραπτη. Βρίσκαμε κοινούς γνωστούς, μιλούσαμε στο τηλέφωνο, στέλναμε cd και κασσέττες ταχυδρομικά (τα mp3 δεν βγήκανε ακόμα!) χωρίς να γνωρίζουμε σε τι ταχύτητα εξελίσεται η τεχνολογία.
Κάποια στιγμή όταν αποφάσισα να φτιάξω μια δική μου σελίδα, ήτανε αυτονόητο πως θα είχε ποντακό θέμα. Η εμβέλεια της σελίδας ήταν τόσο μεγάλη μάλλον επειδή υπήρχανε κι άλλοι που ψάχνανε κι αυτοί την ποντιακή τους «ταυτότητα». Θυμάμαι την στιγμή που σε ένα μικρό κουτάκι chat μιλούσα με έλληνες από την Γερμανία. Ανακάλυψα πως όλοι ήταν ποντιακής καταγωγής. Ενιωθα πως άλλαζε η ζωή μου! Αραγε ο Alexander Graham Bell είχε την ίδια αίσθηση με την εφεύρεσή του;
Μετά από τον εορτασμό της χιλιετηρίδας ανακαλύψαμε το MSN Messenger και το Paltalk και το γραπτό chat πλέον είχε συνοδεία φωνής και εικόνας. Με το Paltalk κάναμε και μουχαπέτια online, Αμερική και Γερμανία, Ελλάδα και Αυστραλία, όλοι σε ένα κουτάκι. Τα αρχεία μας από μια στιγμή φέυγανε από Βοστώνη και φτάνανε Κολωνία, Θεσσαλονίκη, Μελβούρνη. Μοιάζει σαν μια ταινία φαντασμαγορική αλλά είχε γίνει καθημερινή πραγματικότητα. Και όσο για ταινίες επιστημονικής φαντασίας, το YouTube σήμερα φέρνει όλον τον κόσμο μπροστά στα μάτια μας σε χρόνο μηδέν.
Αναπολώντας στο παρελθόν λοιπόν φτάσαμε στο θέμα Facebook Πόντιοι. Είναι μόδα το Facebook; Είναι απαραίτητος διαδικτυακός τρόπος επικοινωνίας; Είναι μέθοδος διαφήμησης; Οι θετικές απαντήσεις σε αυτές τις απλές ερωτήσεις μας δίνουν να καταλάβουμε ότι εμείς που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα μπορούμε κάλιστα να επικοινωνήσουμε όχι μόνο με άλλους ερωτευμένους του είδους αλλά ακόμα και με τον αγαπημένο μας τραγουδιστή, λαογράφο, καθηγητή ή ηθοποιό. Με άλλα λόγια, ο καλλιτεχνικός κόσμος έγινε πιο προσιτός. Και φυσικά μιλάω για τον κόσμο τον ελληνικό και ειδικότερα τον ποντιακό χόρο.
Ετσι λοιπόν μπορώ να σας πω ότι από τους 526 σημερινούς μου φίλους οι 161 είναι, όσο γνωρίζω, πόντιοι καλλιτέχνες. Δηλαδη 30% περιπου. Από όλους τους φίλους, οι 25 μόνο δεν έχουν καμμία σχέση με τα ποντιακά, δηλαδή σχεδόν 5%. Αν κοιτάξουμε όλα τα group και fan club, 11 από τα 176 μου δεν έχουν ποντιακό περιεχόμενο (4%). Αρχίζω να πιστεύω πως είμαι πραγματικά ρατσιστής.
Τα club που έχουν τους πίο πολλούς member είναι ως εξής:
- Ηarry Klynn Official Facebook Group – 3,333 members
- Pontiaki Neolea – 2,706 members
- Ποντιακός Διαδικτυακός Σύλλογος Facebook «O Πόντος» - 2,524 members
Αν προσέξατε οι σελίδες για την Ποντιακή Γενοκτονία δεν είναι στα top 3. Αντίστοιχα υπάρχει μία σελίδα για την αναγνώρηση της Αρμενικής Γενοκτονίας με 27.647 members. Οι Αρμένιοι του κόσμου ξεπερνούν τον Ποντιακό Ελληνισμό σε πληθυσμό; Επίσης είναι 5 σελίδες που υποστηρίζουν πως δεν υπήρχε ποτέ γενοκτονία των Αρμενίων με συνολικά 105.288 members. Ας μην αισθανόμαστε άσχημα τελικά για το χαμηλό αριθμό συμμετοχής μας συγκρινωντας με τα Αρμενικά και αντιαρμενικα «φαν κλαπ».
Η αλήθεια είναι πως στο Facebook γνωρίζεις αξιόλογα πρόσωπα, λάτρεις την ποντιακής ιδέας, επώνυμους και ανώνυμους με τους οποίους εμείς που νοσταλγούμε τα πάτρια εδάφη βρίσκουμε κοινά ενδιαφέροντα και θέματα συζητήσεων. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας για ανθρώπους που ψάχνουν τον δικό τους τρόπο ζωής. Τον ποντιακό τρόπο ζωής. Είναι τουλάχιστον η προσωπική μου άποψη. Αραγε αν δεν φεύγανε από τον ιστορικό Πόντο οι παππούδες μας θα είχαμε την νοσταλγία να μιλήσουμε με τα ελληνικά αδέλφια μας στην μητέρα Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο;
Ζήτω ο Πόντος. Ζήτω το Facebook.
12 January 2009
Happy New Year! Καλή Χρονιά 2009
My dear friends,
Happy New Year!
As I am sure many of you have realized, this blog is a meeting place for friends of Trapezounta.com and our successful Radio Trapezounta.
It has been a while that the website has been updated. Radio Trapezounta has stopped as well.
But hopefully this year all this will change!
In the meanwhile I have created this blog and uploaded a few videos from Youtube that deserve your attention.
I look forward to speaking to many of you.
Please know that Trapezounta.com also has a page on Facebook as well.
Thank you all for your support,
John Apazidis
Αγαπητοί φίλοι,
Χρόνια Πολλα και Καλή Χρονιά!
Πέρασε πολύ καιρός από την δημιουργία της σελίδας Trapezounta.com ως και το online ραδιόφωνο Ράδιο Τραπεζούντα.
Η σελίδα δεν έχει καμμία ανανέωση τον τελευταίο καιρό. Το ραδιόφωνο δεν λειτουργεί πλέον.
Αλλά φέτος θα αλλάξουν όλα αυτά!
Εν το μεταξύ σ' αυτό το χώρο υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα βίντεο απο το YouTube.
Οπως θα έχετε καταλάβει, αυτό το blog δημιουργήθηκε σαν φόρος επικονωνίας μεταξύ μας.
Περιμένω να μιλήσω μαζί σας. Είμαστε και στο Facebook!
Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας.
Γιάννης Απαζίδης
Happy New Year!
As I am sure many of you have realized, this blog is a meeting place for friends of Trapezounta.com and our successful Radio Trapezounta.
It has been a while that the website has been updated. Radio Trapezounta has stopped as well.
But hopefully this year all this will change!
In the meanwhile I have created this blog and uploaded a few videos from Youtube that deserve your attention.
I look forward to speaking to many of you.
Please know that Trapezounta.com also has a page on Facebook as well.
Thank you all for your support,
John Apazidis
Αγαπητοί φίλοι,
Χρόνια Πολλα και Καλή Χρονιά!
Πέρασε πολύ καιρός από την δημιουργία της σελίδας Trapezounta.com ως και το online ραδιόφωνο Ράδιο Τραπεζούντα.
Η σελίδα δεν έχει καμμία ανανέωση τον τελευταίο καιρό. Το ραδιόφωνο δεν λειτουργεί πλέον.
Αλλά φέτος θα αλλάξουν όλα αυτά!
Εν το μεταξύ σ' αυτό το χώρο υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα βίντεο απο το YouTube.
Οπως θα έχετε καταλάβει, αυτό το blog δημιουργήθηκε σαν φόρος επικονωνίας μεταξύ μας.
Περιμένω να μιλήσω μαζί σας. Είμαστε και στο Facebook!
Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας.
Γιάννης Απαζίδης
20 December 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)