Στάθης Νικολαϊδης
Stathis Nikolaidis
O Στάθης Νικολαϊδης γεννήθηκε στο χωριό Ιλιτς, Καζακστάν στις 04 Αυγούστου, 1958. Οι ρίζες από τον Πόντο έρχονται από τον πατέρα του Ιωάννη (Κουνάκα, Ματσούκα) και την μητέρα του Ανθούλα (Ριζαίων). Ο Στάθης από μικρός αγαπούσε να τραγουδάει. Από επτά ετών ακώμα τραγουδούσε το δίστιχο:
Πούλτσα τ' άσπρον τ' άλογο μ' , επέμνεν η φοράδαν
Την φοράδαν πα θα πουλώ, θα πάω σην Ελλάδαν!
Αμοιβή του για να τραγουδάει τότε ήτανε κανένα ρούβλι ή τα "κανφέτια" (καραμέλες).
Οι παππούδες του κατέφυγαν από τον Πόντο το 1917 στον Καύκασο. Ο Στάλιν εκτόπισε το 1937 τους Ελληνες από το Σοχούμ στην Τασκένδη. Ο Γιάννης και η Ανθούλα Νικολαϊδη πήρανε τα παιδιά τους Γεώργιο, Χαράλαμπο, Ευστάθιο και Θεοδώρα και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, στο Περιστέρι, το 1966. Το 1972 χτύσανε σπίτι στην προσφυγική συνοικία Ασπρόπυργος, η οποία συνοικία είχε τότε 20 σπίτια. Ο πατέρας του Στάθη έπαιζε λύρα ερασιτεχνικά σε βαπτίσια και γάμους. Μάλιστα πατούσε το πόδι της μητέρας του καμμιά φορά για να τραγουδήσει, γιατί έλεγε φανταστικά τα μοιρολόγια! Σε μιά εκδρομή στην Σπάρτη γνωρίζεται με τον Θανάση Τσολερίδη. Χάρη στην γνωριμία τους ο Στάθης γνωρίζει και την μέλλουσα γυναίκα του, αδελφή του Θανάση, την Σοφία.
Μια βραδιά το 1976 στο ποντιακό κέντρο ΚΟΡΤΣΟΠΟΝ στην Καλλιθέα ο Στάθης τραγούδησε δύο τραγούδια με την συνοδεία του "Πατριάρχη" της λύρας Γώγο Πετρίδη. Μίλησε με τον αφεντικό του κέντρου Γρηγόρη Τσαγγατίδη και αρχίζει και τραγουδάει στο κέντρο, ως που να γίνει φαντάρος. Αρχίζει η δισκογραφία του με "Οι Κεμεντζετζίδες" με τον Γιάννη Τσανάκαλη το 1978 το οποίο γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Ερχονται άλλες ηχογραφήσεις: Το Αηδόνι του Πόντου , Αναστενάρια, Από τον Πόντο στην Αθήνα.
Το 1988 κάνει ένα μεγάλο καλλιτεχνικό βήμα και συνοδεύει τον Γιώργο Αμαραντίδη στην Μακεδονία, στην Βέροια. Από τότε συνεχώς βρίσκεται στην Μακεδονία. Αναφέρουμε μερικά σταδιακά σημεία: Το 1989 με τους Δημήτρη Καρασαββίδη και Θεόδωρο Βερροιώτη στην Πατρίδα Βερροίας. Το 1991 στην Θεσσαλονίκη με τον Παναγιώτη Ασλανίδη στους Αργονάυτες. Το 1993 με τον Θεόδωρο Βερροιώτη στο Αρίων Θεσσαλονίκης. Το 1994 με τον αείμνηστο Χρήστο Χρυσανθόπουλο στο Μίθριο Θεσσαλονίκης. Το 1998 με τον Γιώργο Ατματσίδη στην Αυλαία Θεσσαλονίκης. Από το 1999-2002 με τον Γιώργο Ατματσίδη στο Μίθριο Θεσσαλονίκης.
Μετά από μια συζήτηση με τον στιχουργό Λευτέρη Χαψιάδη ο οποίος λέει στον Στάθη "Σε θέλει ο Στέλιος Καζαντζίδης" πηγαίνει μαζί με τον Θεόδωρο Βερροιώτη στην Αθήνα. Ο Καζαντζίδης ήθελε να ερμηνέψει μερικά τραγούδια που είπε ο Στάθης μαζί με τον Βερροιώτη από την δισκογραφική τους δουλειά "Οδοιπορικό Στον Πόντο", τραγούδια του Νάκη Ευσταθιάδη και Θανάση Τσολερίδη. Λέει χαρακτηρηστικά ο Καζαντζίδης, "Θέλω να τραγουδήσω (ποντιακά τραγούδια) για το στοιχείο μας". Κατόπιν ο δίσκος-συνεργασία με το Χρύσανθο "Τ' Αηδόνια του Πόντου" γίνεται χρυσός σε πωλήσεις, "Μάθανε τι είναι ο Πόντος". Την επόμενη χρονιά (1994) γίνεται η συνεργασία "Συναπάντεμαν", και μετά (1995) "Πατρίδα μ' αραεύω 'σεν", στις οποίες έχει ο ελληνικός λαός την ευκαιρία να απολάυσει δύο μεγάλες ποντιακές φωνές, του Στέλιου Καζαντζίδη και του Στάθη Νικολαϊδη. Η παρουσία του Χρήστου Χρυσανθόπουλου σημαντική και ιστορική.
Η σχέση των κκ. Καζαντζίδη και Νικολαΐδη δεν ήτανε μόνο επαγγελματική. Το 1994 ο Στέλιος Καζαντζίδης βαπτίζει το μικρότερο από τρία κορίτσια του Στάθη και της δίνει το όνομα της μητέρας του, Γεσθημανή.
Ο Στάθης Νικολαϊδης και η σύζηγος του Σοφία έχουν τρία παιδιά: την Ανθούλα, την Πελαγία, και την Γεσθημανή.
ΕΙΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ:
"Συνδυάζει σπάνια χαρίσματα για κάθε τραγουδιστή, όπως ασύγκριτη ρώμη και ζεστασιά στη φωνή αλλά και απαράμιλλη τεχνική που βγαίνει από την ψυχή ενός ανθρώπου, που η φύση του χάρισε το θείο δώρο της μελωδίας." - Σάββας Μαυρίδης
"Ενας τραγουδιστής με σπάνια υλικά χρώματα στη φωνή του και με πολύ μεράκι στη ψυχή του." - Φωκίων Φουντουκίδης
ΕΙΠΕ Ο ΣΤΑΘΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ:
"Είσαι μια ολόκληρη Ελλάδα" για τον Στέλιο Καζαντζίδη
"Μας λείπει ακόμα" για τον Χρήστο Χρυσανθόπουλο
ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
1990 ΗΠΑ - Βοστώνη, Τορόντο (με τους Μιχάλη Καλιοντζίδη και Θανάση Τσολερίδη)
1994 ΗΠΑ - Norwalk, Νέα Υόρκη, Βοστώνη (με τον Θεόδωρο Βεροιώτη)
1997 Αυστραλία - Μελβούρνη, Σύδνεϋ, Αδελαϊδα (με τους Θεόδωρο Βερριώτη και Θανάση Τσολερίδη)
1998 ΗΠΑ - Φιλαδέλφεια (με τους Παναγιώτη Ασλανίδη και Θανάση Τσολερίδη και το Χορευτικό Πολίχνης)
1999 Γερμανία (με τον Γιώργο Ατματσίδη)
2000 ΗΠΑ - Βοστώνη (με τον Γιώργο Ατματσίδη)
2002 ΗΠΑ - Βοστώνη, Norwalk (με τους Γιώργο Ατματσίδη και Γιώργο Δημητριάδη)
2002 Γερμανία (με τον Γιώργο Ατματσίδη)
2004 Καναδά - Μόντρεαλ (με τον Γιώργο Ατματσίδη)
Stathis Nikolaidis was born in the village of Ilich in Kazakstan on August 4, 1958. His family from Pontos comes from Kounaka, Matsouka on his father Ioannis' side, and Rizaion from his mother Anthoula's side. From a young age loved to sing. From the age of seven, even, he used to sing the couplet:
I sold my white horse, but I still have the mare
I will sell the mare as well and go off to Greece!
His "payment" for singing back then consisted of a ruble, or perhaps a "canfetia" or piece of candy.
His grandparents left Pontos in 1917 and went to the Caucasus area. At that time, Joseph Stalin had moved all the Greek settlements from Souhoum to Tashkent. Ioannis and Anthoula Nikolaidis took their children Georgios, Haralambos, Efstathios, and Theodora, as they moved to Athens, in Peristeri, in 1966. In 1972 they built a house in the refugee area of Aspropyrgos, an area that had at the time only 20 houses. Stathis' father played lyra as an amateur at weddings and baptisms. Once in a while as Stathis' father would sing, he would step on his wife's foot so that she could sing, as Stathis' mother sang the lamenting songs quite well! On a trip to Sparta, Stathis meets Thanasis Tsoleridis. Due to their friendship, Stathis also meets his future wife, Thanasis' sister, Sofia.
One night in 1976 at the Pontian nightclub "Kortsopon" in Kallithea, Stathis sings two songs accompanied by the "Patriarch" of the Pontian lyra, Gogos Petridis. After he spoke with the owner of the club Grigoris Tsaggatidis he begins to sing at the club until it is time for him to go to the army. In 1978 he records his first album "The kementze players" with Giannis Tsanakalis, a recording that receives an incredible response. Other recordings follow, such as "The Nightingale of Pontos", "Anastenaria", and "From Pontos to Athens".
In the year 1988 he makes a giant professional move by performing with Giorgos Amarantidis in Macedonia, in Veria. From that point on he is constantly in Macedonia. Some highlights in his career include:
- in 1989 with Dimitris Karasavvidis and Theodoros Veriotis in Patrida, Veria
- in 1991 with Panagiotis Aslanidis at the club "Argonauts" in Thessaloniki
- in 1993 with Theodoros Veriotis at the club "Arion" in Thessaloniki
- in 1994 with Christos Chrisanthopoulos at the "Mithrio" in Thessaloniki
- in 1998 with Giorgos Atmatsidis at the "Avlea" in Thessaloniki
- from 1999-2003 with Giorgos Atmatsidis at the "Mithrio" in Thessaloniki.
After a conversation that took place with the songwriter Lefteris Hapsiadis, who tells Stathis that "Stelios Kazantzidis would like to meet you", Stathis travels to Athens with Theodoros Veriotis. Stelios Kazantzidis wanted to sing a few songs that Stathis sang from his album, "Journey to Pontos", which were written by Nakos Efstathiadis to the compositions of Thanasis Tsoleridis. The undisputed singer of Greece Kazantzidis states that, "I want to sing Pontian songs for our people." Henceforth the collaboration of Stelios Kazantzidis and Chrisanthos brings about "The Nightingales of Pontos", a recording that went gold. (Stathis exclaims at this point during the interview, "Greece (after this recording) learned about Pontos.") The following year, 1994, Stathis collaborates with Stelios Kazantzidis in the recording "Synapanteman" and the next year "Patrida m' araevo se". Greeks and Pontians everywhere truly had a delight in listening to two giant names singing side by side. The collaboration with Christos Chrisanthopoulos turned out to be a historical event.
Not only did Kazantzidis and Nikolaidis collaborate together, but in 1994 Stelios Kazantzidis became the godfather of Stathis' youngest daughter, giving her his mother's name, Gesthimani.
Stathis Nikolaidis and his wife Sofia have three daughters, Anthoula, Pelagia and Gesthimane.
No comments:
Post a Comment