Την πάχνιαν και τα σύννεφα
εντάμαν θα συμπλέκω
Σα υψηλά του ουρανού
κι εσέν απές θα θέκω.
Εσέν κανείς να μη ελέπ
κι ευτάει την ψυ μ' κομμάτια
Τα κρύφτω 'σε πουλόπο μου
Ασ 'ση κοσμή τ' ομμάτια.
'Σο τέρεμα ς' πουλόπο μου
λύεται το καρδόπο μ'
Τ' απάνι μ' έρται μερμηγκιά
και φτυλακείζ το ψίοπο μ'.
No comments:
Post a Comment